แต่สิ่งที่นักบริหารค่าจ้างฯ และผู้บริหารองค์กรจะต้องระวังก็คือ การนำเอาโบนัสไปใช้ จะต้องใช้ให้ถูก เพื่อที่จะได้ให้เครื่องมือนี้สร้างแรงจูงใจให้กับพนักงานในการสร้างผลงาน ได้อย่างต่อเนื่อง เราลองมาดูมุมมองของพนักงานที่มีต่อเงินโบนัสตามผลงานว่า มองอย่างไรกันบ้าง
- มองว่าโบนัสเป็นสิ่งที่พนักงานจะต้องได้รับอยู่แล้ว ในกรณีนี้ ก็คือ พนักงานมักจะมองว่า เงินโบนัสที่บริษัทให้กับพนักงานในแต่ละปีนั้น เป็นเงินที่เป็นสิทธิของพนักงานที่พึงจะได้อยู่แล้ว เพราะนอกจากเงินเดือนแล้วบริษัทก็ต้องจ่ายโบนัสให้กับพนักงานด้วยตอนสิ้นปี เพื่อเป็นเงินรางวัลในการทำงาน พนักงานไม่มองว่า โบนัสก้อนนี้มาจากผลงานของบริษัท หรือแม้กระทั่งผลงานของตนเองเลย เมื่อพนักงานมองว่าโบนัสเป็นเรื่องอัตโนมัติที่บริษัทจะต้องให้ ก็เลยทำให้เงินก้อนนี้ ไม่มีผลต่อการสร้างแรงจูงใจในการสร้างผลงานของพนักงานเลยสักนิดเดียว แต่พนักงานจะมาเรียกร้องตลอดว่าบริษัทจะต้องจ่ายโบนัส เพราะเป็นหน้าที่ของบริษัท โดยไม่สนใจว่าบริษัทจะมีกำไรมากน้อยเพียงใด หรือมีกำไรหรือไม่
- มองว่าโบนัสเป็นเรื่องของผู้บริหารระดับสูงจะกำหนดให้พนักงาน มุม มองนี้ไม่ค่อยแตกต่างจากมุมมองแรกเท่าไหร่ ก็คือ ไม่ได้มองว่าโบนัสมาจากผลงานขององค์กร แต่มองแค่เพียงว่า พอถึงปลายปี ผู้บริหารจะทำหน้าที่ในการนำเสนอขออนุมัติโบนัสให้กับพนักงาน เพื่อเป็นรางวัล โดยไม่มีการมองเชื่อมโยงว่า โบนัสที่จะได้นั้นมันมาจากไหน อย่างไร ดังนั้น เงินก้อนนี้ก็ไม่มีผลต่อการสร้างแรงจูงใจของพนักงานในการสร้างผลงานเช่นกัน พอถึงปลายปีพนักงานก็แค่นั่งรอว่า ผลการอนุมัติโบนัสจะออกมาเป็นเท่าไหร่ ได้เยอะ ก็ดีใจ ได้น้อย ก็เสียใจ แต่ไม่มีอะไรต่อการทำผลงานในปีถัดไปแม้แต่นิดเดียว
- มองว่าโบนัสขึ้นอยู่กับผลงานของบริษัท แต่ไม่รู้ว่าตนเองไปมีส่วนอย่างไรต่อผลงานของบริษัท พนักงานบางองค์กรรู้อยู่แก่ใจว่า โบนัสแต่ละปีจะมากจะน้อยนั้น อยู่ที่ผลกำไรของบริษัท ถ้าบริษัทมีกำไรมาก พนักงานก็จะได้รับส่วนแบ่งโบนัสมากหน่อย แต่ถ้ากำไรในปีนั้นออกมาน้อย ก็จะได้รับโบนัสน้อยหน่อย ซึ่งก็มีความเข้าใจดี แต่ประเด็นที่ไม่รู้ก็คือ ตัวพนักงานเอง ไม่รู้ว่า ผลงานของตนเองนั้นไปมีส่วนต่อผลกำไรของบริษัทอย่างไร ดังนั้นก็เลยทำงานแบบไม่มีส่วนอะไรกับผลประกอบการของบริษัท ทำงานไป ก็ลุ้นไปว่าตอนนี้กำไรของบริษัทเป็นเท่าไหร่แล้ว โดยไม่รู้ว่าตนเองมีส่วนในการสร้างผลกำไรตัวนั้นด้วยเช่นกัน มุมมองแบบนี้ ก็ทำให้โบนัสที่จ่ายให้พนักงานนั้น ยังไม่สามารถใช้เป็นเครื่องมือในการจูงใจพนักงานให้สร้างผลงานที่ดีได้ เพราะพนักงานก็ยังคงทำงานแบบเดิมๆ แต่มักจะคาดหวังว่าปีนี้บริษัทคงมีกำไรมากขึ้นเพราะเศรษฐกิจมันดีขึ้น ฯลฯ แต่จะไม่มองย้อนกลับมาที่ผลงานของตนเองว่ามีส่วนทำให้กำไรของบริษัทมากขึ้น หรือน้อยลงได้เช่นกัน
- มองว่าโบนัสมาจากผลงานของบริษัท ซึ่งมีผลมาจากผลงานของพนักงาน มุม มองนี้เป็นมุมมองที่น่าจะดีที่สุด เพราะพนักงานจะมองเห็นความเชื่อมโยงของผลงานของตนเองกับผลงานของบริษัท โดยเข้าใจว่า ผลงานของบริษัทจะออกมาดีหรือไม่ดี มีกำไรมากหรือน้อยนั้น มาจากผลงานของพนักงานทุกคนในองค์กร ดังนั้นถ้าอยากได้โบนัสเยอะๆ ก็ต้องพยายามช่วยกันทำผลงานของตนเองออกมาให้ดีที่สุด เพราะถ้าผลงานของพนักงานทุกคนดี ผลงานของหน่วยงานก็ต้องดี และถ้าผลงานของทุกหน่วยงานออกมาดี ผลงานขององค์กรก็ต้องออกมาดีอย่างแน่นอน ด้วยมุมมองนี้เอง ก็เลยทำให้โบนัสเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการสร้างแรงจูงใจให้กับพนักงานในการ สร้างผลงานที่ดีให้กับองค์กรอย่างต่อเนื่องได้ โดยส่วนใหญ่บริษัทก็จะตั้งเป้าหมายกำไรว่าแต่ละปีจะต้องมีผลกำไรสักเท่าไหร่ จากนั้น ก็กระจายผลกำไรที่ต้องการมาเป็นส่วนของรายได้ และต้นทุน ว่าจะต้องบริหารกันอย่างไร พนักงานที่สร้างรายได้ ก็ต้องเน้นการสร้างรายได้ให้มากที่สุด โดยมีต้นทุนที่ต่ำ หรือรักษาระดับต้นทุนไว้เท่าเดิมให้ได้ ส่วนพนักงานที่อยู่ในหน่วยงานสนับสนุน ก็ต้องรักษาระดับต้นทุนให้อยู่ประมาณเดิม แต่ต้องสร้างประสิทธิภาพในการทำงานให้ได้มากขึ้น ทั้งนี้ก็เพื่อให้ยอดขาย ลบด้วยต้นทุนแล้ว ออกมาเป็นกำไรตามเป้าหมาย หรือสูงกว่าเป้าหมายที่องค์กรกำหนดไว้ ซึ่งจะมีผลต่ออัตราโบนัสที่พนักงานจะได้รับด้วยเช่นกัน ด้วยวิธี บริษัทจะสามารถสร้างแรงจูงใจให้พนักงานทำผลงานได้ โดยอาศัยเครื่องมือที่เรียกกว่าโบนัสได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น