คนที่เป็นหัวหน้า หรือผู้จัดการทุกคน อย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิตจะต้องเคยวิพากษ์วิจารณ์ผู้บริหารระดับสูงของ องค์กรของเรา หรือนายของเราให้กับลูกน้องในทีมของเราได้รับฟัง ทั้งนี้ก็อาจจะเป็นเพราะการตัดสินใจของผู้บริหารไม่ถูกใจเรา หรือเราเองถูกมองข้าม หรือถูกปฏิเสธความคิดอะไรบางอย่าง ก็เลยทำให้เรารู้สึกไม่ค่อยจะชอบใจนัก ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าสิ่งที่เราเสนอผู้บริหารไปนั้น เป็นสิ่งที่เราให้คำมั่นสัญญากับลูกน้อง หรือ สร้างความเชื่อมั่นให้กับลูกน้องไปแล้วว่าได้แน่นอน แต่ผลกลับกลายเป็นตรงกันข้าม เราก็เลยกลัวว่าจะเสียหน้า ทางออกส่วนใหญ่ที่ทำกันก็คือ ประชุมร่วมกับลูกน้อง จากนั้นก็เริ่มต้นนินทา และวิพากษ์วิจารณ์ผู้บริหารระดับสูงๆ แบบเสียๆ หายๆ
หรืออาจจะมีการแสดงอาการข่มผู้บริหารระดับสูงให้ลูกน้องในทีมของตนเองได้เห็น เพื่อให้รู้สึกว่า ตนเองเจ๋ง มีความเป็นผู้นำ มีความคิดที่ดี ส่วนคนที่คิดไม่ดีและไม่มีความเป็นผู้นำเลยก็คือ ผู้บริหารระดับสูงขึ้นไปนั่นเอง
คำถามก็คือ พูดจบแล้ว ลูกน้องของเราจะรู้สึกดี หรือรู้สึกเหมือนกับที่เราอยากให้เขารู้สึกจริงๆ หรือเปล่า
คำตอบก็คือ ไม่เลยครับ
สิ่งที่พนักงานรู้สึกเวลาที่ได้ยินนายตัวเองนินทานายเหนือขึ้นไป หรือนายๆ ที่เป็นผู้บริหารระดับสูงๆ ของบริษัท ว่าเป็นคนที่ไร้ความสามารถ ไร้ความคิด ไร้ความเป็นผู้นำ ฯลฯ (โดยที่ไม่รู้ว่าเป็นจริงๆ หรือไม่จริง) พนักงานส่วนใหญ่ไม่ได้รู้สึกดี หรือรู้สึกร่วมไปกับหัวหน้าของตนเองสักเท่าไหร่นะครับ แต่สิ่งที่พนักงานรู้สึกก็คือ
- องค์กรนี้เชื่อถือได้สักแค่ไหน เพราะเรื่องแค่นี้เอง กลับกลายเป็นว่าหัวหน้าเราไปนินทาผู้บริหารของบริษัทกันอย่างเมามัน ว่าเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องได้ราวอะไร ตัดสินใจก็ไม่ได้เรื่อง ฯลฯ พนักงานเองก็เริ่มจะคิดแล้วว่า ที่เขาเข้ามาทำงานที่นี่นั้น คิดถูกหรือเปล่า ทำไมหัวหน้ากับผู้บริหารถึงไม่ถูกกัน แล้วผู้บริหารระดับสูงของบริษัทเป็นแบบที่หัวหน้าเราว่าจริงๆ หรือ แล้วแบบนี้เราจะเชื่อมือผู้บริหารระดับสูงได้จริงๆ หรือแล้วเราจะเชื่อใครได้บ้าง บลา บลา บลา
- ผู้บริหารอยู่คนละฝ่ายกับพนักงาน ถ้า มีพนักงานบางคนที่เชื่อในสิ่งที่หัวหน้าวิพากษ์วิจารณ์มาจริงๆ ในใจพนักงานเองก็จะคิดต่อไปว่า ทำงานที่นี่มีแต่ผู้บริหารระดับสูงที่คอยต่อต้านพวกเรา คอยขัดแข้งขัดขาพวกเรา และไม่อยากให้เราได้ดิบได้ดีแน่ๆ เพราะสิ่งที่เราคิดไปนั้นเป็นสิ่งที่ดี และน่าจะทำให้บริษัทเจริญรุ่งเรือง แต่ผู้บริหารกลับปฏิเสธแบบนี้ แสดงว่า เขาต่อต้านพวกเราแน่นอน และแสดงว่าผู้บริหารมองพนักงานเป็นอีกพวกหนึ่ง ซึ่งคนละพวกกับเขา ฯลฯ
- หัวหน้าเราเป็นคนที่ไร้ความสามารถ และพึ่งพาไม่ได้ อีกมุมหนึ่งที่พนักงานบางคนคิดเวลาที่ได้ยินหัวหน้าของตนเองวิพากษ์วิจารณ์ ผู้บริหารระดับสูงๆ ขึ้นไปก็คือ หัวหน้าของเราเป็นคนที่ไร้ความสามารถ อ่อนแอ และพึ่งไปได้เลย เพราะเรื่องแค่นี้ ก็ไม่สามารถที่จะทำให้ผู้บริหารระดับสูงยอมรับได้ ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อแพ้ แต่กลับแสดงอาการขี้แพ้ชวนตีเสียอีก แบบนี้เราจะเชื่อมั่นหัวหน้าของเราคนนี้ได้แค่ไหน ถ้าอีกหน่อยเราเกิดต้องมีการถกเถียงกันกับหัวหน้าคนนี้ แล้วถ้าผู้บริหารเกิดมองว่าความคิดของเราดี แปลว่า เราก็คงจะโดนหัวหน้าของเราคนนี้นินทา และวิพากษ์วิจารณ์เช่นกันน
ในทางตรงกันข้าม ถ้าหัวหน้างานหรือผู้จัดการพยายามที่จะทำความเข้าใจว่า ทำไมผู้บริหารระดับสูงถึงพิจารณาแบบนั้น มีข้อจำกัดอะไร มีแนวคิดอย่างไร หรือสิ่งที่เรานำเสนอมันยังไม่ถูกต้อง หรือตรงกับสิ่งที่เป็นเป้าหมายขององค์กรอย่างไร แบบนี้ก็น่าจะทำให้การทำงานในองค์กรเป็นทีมงานกันมากขึ้น ไม่ใช่มานั่งขัดแย้งกันเอง
ทำงานอยู่องค์กรเดียวกัน แต่พนักงานกลับมีเรื่องวิพากษ์วิจารณ์กันแบบจะเป็นจะตายแบบนี้ ผมคิดว่า องค์กรแบบนี้ก็คงจะบริหารจัดการกันไม่ค่อยรอดเท่าไหร่ หรือถ้ารอด ก็คงต้องอาศัยฝีมือของผู้บริหารระดับสูงที่ยอดเยี่ยมเข้าช่วยอีกแรง เพราะมิฉะนั้นแล้ว ตัวหัวหน้า หรือผู้จัดการที่ชอบวิพากษ์วิจารณ์ผู้บริหารโดยไม่มีเหตุผลที่ดีรองรับ มีแต่ความคิดส่วนเห็นส่วนตัวเป็นใหญ่ จะเป็นบุคคลที่สร้างปัญหาในการทำงานให้กับพนักงานในระดับที่ต่ำกว่าอย่าง หลีกเลี่ยงไม่ได้
อีกทั้งยังจะทำให้เกิดปัญหาเรื่องของพนักงานขาดขวัญ และกำลังใจในการทำงาน ขาดพลัง ขาดความศรัทธาต่อหัวหน้างาน ต่อผู้บริหาร และต่อองค์กร สุดท้าย ก็คงไม่มีพนักงานเก่งๆ คนไหนที่อยากอยู่ทำงานกับองค์กรที่มีหัวหน้างานที่ชอบวิพากษ์วิจารณ์คนอื่น และมองเห็นแค่เพียงว่าตนเองถูก แต่คนอื่นผิดอยู่ตลอดเวลา
จริงมั้ยครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น