โดยส่วนใหญ่แล้วมุมมองระหว่างหัวหน้ากับลูกน้องมักจะไปกันคนละทาง ถ้าลองสอบถามคนที่เป็นหัวหน้าว่าเขามีสไตล์การบริหารจัดการในฐานะที่เป็นหัวหน้าอย่างไรบ้าง เชื่อหรือไม่ครับ สิ่งที่หัวหน้าส่วนใหญ่ตอบก็คือ
- เป็นหัวหน้าที่มีการวางแผนงานที่ดี
- ให้ความช่วยเหลือและเอาใจใส่ลูกน้องอยู่เสมอ
- สอนงานลูกน้องเพื่อให้ลูกน้องเก่งขึ้น
- สร้างแรงจูงใจในการทำงานให้กับทีมงานทุกวัน
- ช่วยแก้ไขปัญหาให้กับลูกน้องเวลางานมีปัญหา
- ฯลฯ
- ปล่อยให้ลุยงานเอง ไม่เคยที่จะช่วยแก้ปัญหาเลย
- มีแต่จะทำให้หมดแรงจูงใจในการทำงาน
- ยิ่งมาทำงานยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่อยากเกิดมาในโลกนี้เลย
- ที่บอกว่าสอนงานไม่เห็นจะสอนเลย มีแต่ตำหนิ และดุด่า ซะมากกว่า
- เวลามีปัญหาใหญ่ๆ ทีไร มักจะไม่ค่อยเห็นหัวหน้าอยู่ใกล้ๆ ทุกที
- ฯลฯ
นั่นก็แปลว่า คนที่เป็นหัวหน้านั้นจะต้องมีความสามารถในการปรับเปลี่ยนสไตล์ในการบริหารจัดการให้เข้ากับลูกน้องของตนเองแต่ละคนด้วย ไม่ใช่ใช้วิธีเดียวกันกับลูกน้องทุกคน จริงมั้ยครับ
ถ้ามีลูกน้องประเภทที่มีความสามารถ มีความมั่นใจในการทำงาน มีความรับผิดชอบสูง สั่งอะไรก็สามารถเอาไปดำเนินการได้เลย แบบนี้หัวหน้าเองก็ไม่จำเป็นต้องเข้าไปคลุกวงในก็ได้ เพราะลูกน้องมีความรับผิดชอบอยู่แล้ว อาจจะสั่งการแล้วก็คอยดูแล และสนับสนุนอยู่ห่างๆ ด้วยที่ว่าลูกน้องประเภทนี้ก็ไม่ชอบหัวหน้าที่มีสไตล์คลุกวงในอยู่แล้ว ประเภทต้องรู้ทุกเรื่อง ต้องรายงานทุกฝีก้าว
ในทางตรงกันข้าม ถ้าลูกน้องเป็นประเภทที่ยังไม่ชำนาญในการทำงาน ยังต้องได้รับการสอน และการควบคุมดูแลอย่างใกล้ชิด แบบนี้หัวหน้าเองก็ปล่อยให้ทำงานเองก็ไม่ได้แน่นอนครับ เพราะลูกน้องก็จะเคว้งคว้าง ไม่มีหลักยึด และจะทำให้เขารู้สึกว่า หัวหน้าเป็นที่พี่งให้เขาไม่ได้เลย ก็จะมองว่าหัวหน้าไม่ดีอีกเช่นกัน
จากตัวอย่างข้างต้น ก็สามารถสรุปได้เลยว่าหัวหน้ากับลูกน้องนั้น มาจากดาวคนละดวง ถึงแม้ว่าจะมาจากดาวคนละดวง แต่ก็สามารถที่จะอยู่ด้วยกัน และทำความเข้าใจกันได้ โดยที่ต่างฝ่ายต่างก็ต้องเข้าใจซึ่งกันและกัน แต่เรื่องของการบริหารงานนั้น คนที่เป็นหัวหน้าอาจจะต้องรับบทบาทที่หนักหน่อย เพราะจะต้องเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงตนเองให้สอดคล้องกับสไตล์การทำงานของลูกน้องแต่ละคน ซึ่งน่าจะเป็นวิธีที่ง่ายกว่าการที่จะให้ลูกน้องทุกคนเปลี่ยนตัวเองมาให้เข้ากับการทำงานของหัวหน้าคนเดียว
ลูกน้องเองก็เช่นกันนะครับ คงจะต้องเรียนรู้สไตล์การทำงานของหัวหน้า และคงต้องมีการปรับตัวเองบ้าง เพื่อให้ทั้งสองฝ่ายทำงานด้วยกันอย่างมีความสุข
แต่ในทางปฏิบัตินั้น ผมไม่ค่อยเห็นการฝึกอบรมที่จัดให้กับลูกน้องได้เข้าใจสไตล์การทำงานของหัวหน้าเลย เรามักจะปล่อยให้ลูกน้องต้องปรับตัวเอง ต้องอดทน ต้องยอมรับ ในการทำงานของหัวหน้าโดยปริยาย และไม่มีการช่วยเหลือกลุ่มพนักงานที่เป็นลูกน้องให้เรียนรู้ว่า ถ้าเราเจอกับหัวหน้าสไตล์แบบนี้ เราจะต้องรับมืออย่างไร เพื่อที่จะทำงานกันอย่างราบรื่น
ถ้าเราอยากให้คนที่มาจากดาวคนละดวง อยู่ด้วยกันอย่างผาสุก และทำงานด้วยกันอย่างมีความสุข ก็คงจะต้องเปิดมุมมองของทั้งสองฝ่ายมากกว่าที่จะอบรมแต่หัวหน้าอย่างเดียว แต่ไม่เคยให้มุมมองกับคนที่เป็นลูกน้องเลย จริงมั้ยครับ
หมายเหตุ ขณะนี้ผมกำลังศึกษาอยู่ว่า หัวหน้าโดยทั่วไปมักจะมีสไตล์การบริหารงานแบบไหนบ้าง และในแต่ละแบบนั้นคนที่เป็นลูกน้องจะต้องปรับตัวเองอย่างไรให้เข้ากับหัวหน้าแต่ละสไตล์ ถ้าศึกษาจนตกผลึกแล้ว จะมาเขียนให้อ่านกันนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น