เวลาพนักงานทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง หัวหน้าทำอย่างไร

 

ทุกท่านที่เป็นหัวหน้าย่อมจะต้องเคยประสบกับพฤติกรรมของลูกน้องที่พึงประสงค์ และพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ นอกจากพฤติกรรมแล้ว ก็ยังมีเรื่องของผลงานที่ออกมาไม่เข้าตาบ้าง หรือลูกน้องบางคนอาจจะมีผลงานที่ดีมาก ประเด็นก็คือ ในฐานะที่ท่านเป็นหัวหน้า ท่านจะทำอย่างไรบ้างในกรณีที่พนักงานมีพฤติกรรมและผลงานที่ดี และในกรณีที่พนักงานมีพฤติกรรมและผลงานที่ไม่ดี ท่านจะทำอย่างไร

มองตัวเอง หรือ มองคนอื่นที่ผิด

การใช้ชีวิตของคนเราในทุกวันนี้มีแต่ความยุ่งยาก และซับซ้อนมากขึ้น มีเรื่องราวต่างๆ ให้เราต้องคิด และต้องพิจารณามากขึ้น ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าอย่างมาก สามารถย่อโลกใบนี้ให้อยู่ในกำมือเราได้เลย ข้อมูลข่าวสารต่างๆ มีมากมายจนเกินกว่าเราจะรับไหวในแต่ละวัน ด้วยองค์ประกอบหลายๆ อย่างเหล่านี้ ทำให้มุมมองการใช้ชีวิตของคนในยุคปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปมากเมื่อเทียบกับในอดีต จะสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนว่ารุ่นพ่อแม่เราจะคิดและทำอีกอย่างหนึ่ง เด็กรุ่นปัจจุบันจะคิดและทำอีกแบบหนึ่ง ซึ่งก็มักจะเกิดความขัดแย้งกันในด้านความคิดและการกระทำเสมอ

โลกปัจจุบันทำให้เรามองตัวเราเองเป็นใหญ่ ยึดตัวเราเป็นศูนย์กลางของทุกสิ่งทุกอย่าง เราต้องถูก เราต้องดี เราต้องเยี่ยมยอดกว่าคนอื่น การแข่งขันทำให้เราจะต้องดิ้นรน และเอาชนะคนอื่นให้ได้แม้กระทั่งคนในครอบครัวเราเองด้วยซ้ำไป ทำให้คนในยุคปัจจุบันเกิดความเครียดได้ง่ายกว่า โกรธได้เร็วกว่า ตัดสินใจทำให้สิ่งที่ผิดได้เร็วกว่า ไม่ว่าจะเป็นการทะเลาะวิวาทที่เกิดขึ้นจากเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เราได้เคยเห็นตามข่าวในหน้าหนังพิมพ์ จากเรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่ จนถึงขั้นฆ่าแกงกันเลยก็มี ปัจจุบันการจะยิงใครสักคน รู้สึกว่าเป็นเรื่องง่ายเหลือเกิน

ทั้งหมดทั้งปวงก็เป็นเพราะ เรามองตัวเองเป็นใหญ่ มองตัวเองสำคัญ มองตัวเองถูกทุกอย่าง ไม่มีอะไรที่เราผิดเลย ผลต่อเนื่องก็คือ เราก็จะมองคนอื่นผิดตลอด ไม่ว่าเขาจะทำถูกสักแค่ไหน ถ้าเรามองว่าผิด เขาก็ต้องผิด เราไม่ค่อยมองว่าตัวเองผิดสักเท่าไหร่

เหมือนในสมัยก่อนที่มีผู้ใหญ่มาสอนเราว่า การที่เราชี้นิ้วไปทีคนอื่น ว่าคนอื่นผิดนั้น นิ้วที่ชี้ไปหาคนอื่นนั้นมีเพียงนิ้วเดียว แต่อีก 4 นิ้วที่เหลือมันชี้กลับมาที่ตัวเอง นั่นเป็นการสอนว่าให้มองตัวเองก่อนที่จะไปกล่าวโทษคนอื่นว่าผิด เด็กสมัยใหม่เวลาจะชี้ว่าคนอื่นผิด ก็เลยเปลี่ยนเป็นการผายมือไปทั้งมือเลยครับ เป็นการบอกไปเลยว่าทั้ง 5 นิ้วชี้ไปที่คนอื่นทั้งหมด ไม่มีนิ้วไหนชี้กลับมาหาเราเลย (คิดได้ไง)

ผมขออนุญาตยกเอานิทานของ คุณประภาส ชลศรานนท์ ที่ได้รวมเล่มไว้ในหนังสือเรื่อง นิทานล้านบรรทัดเล่ม 2 มาให้อ่านกัน เพราะผมอ่านแล้วรู้สึกว่ามันโดนมาก ก็เลยอยากเอามาถ่ายทอดให้คนอื่นได้อ่านกันด้วย อาจจะมีหลายท่านที่ได้เคยอ่านนิทานเรื่องนี้มาแล้ว ก็ลองอ่านอีกสักครั้งนะครับ นิทานเรื่องนี้มีชื่อว่า “ไม้หันอากาศทั้ง 5” เรื่องมีอยู่ว่า

>>>>>>>>>>>

ฉันเดินทางไปต่อว่าพระเจ้าว่าเหตุใดจึงสร้างพวกเราขึ้นมาให้อยูในโลกอันมืดมิด

พระเจ้าตอบว่า “เราได้ให้ไม้หันอากาศกับมนุษย์ไปแล้ว มนุษย์ไม่ยอมหันมันขึ้นสู่ท้องฟ้าอันงดงามเอง”

ฉันนึกเถียงในใจ พวกเราใช้มันแล้ว มันอยู่ในคนว่า “ฉัน” นี่อย่างไร

พระเจ้าตอบสวนทันที “อย่างนั้นเขาไม่เรียกว่าใช้”

คราวนี้ฉันออกเสียงเถียงออกไปเลย “แต่มันก็ทำให้คำว่า ฉัน เป็นฉัน”

“นั่นอย่างไร มนุษย์ก็เป็นเสียอย่างนี้ เอะอะอะไรก็อ้าง ฉันต้องเป็นฉัน” พระเจ้าส่ายหน้า “เราได้ให้ของวิเศษแก่มนุษย์ไปห้าอย่าง ไม้หันอากาศทั้งห้าที่จะทำให้พวกเจ้าได้มองเห็นท้องฟ้าอันงดงาม”

ขณะที่ฉันกำลังคิดตาม พระเจ้าก็พูดต่อ “ของวิเศษอย่างแรก ฝัน”

“ฝัน” ฉันเริ่มนึกออก ฉันเคยใช้มันบ้างบางครั้ง

“ฝัน ทำให้พวกเจ้ามองเห็นสิ่งที่เจ้ายังไม่มี ได้ยินเสียงในสิ่งที่เจ้ายังไม่เคยได้ยิน ได้เป็นสิ่งที่เจ้ายังไม่ได้เป็น”

พระเจ้าคงเห็นฉันพยักหน้า จึงพูดต่อ “อย่างที่สอง บั่น”

“ท่านหมายถึง บากบั่น” ฉันถาม

“ใช่ พวกเจ้าต้องใช้ไม้หันอากาศตัวนี้เพื่อทำให้สิ่งที่เจ้าฝันเป็นจริง”

พระเจ้ายิ้มแล้วพูดต่อ “ของวิเศษตัวที่สาม ขวัญ”

ฉันคิดตาม “กำลังใจนั่นเอง”

“มันสำคัญมากนะ มันจะทำให้พวกเจ้ามีแรงบากบั่นได้สำเร็จ มันเป็นสิ่งที่พวกเจ้าต้องให้กันและกัน”

“ท่านให้พวกเรามา แล้วให้พวกเราให้กันและกันอีกที” ฉันทบทวนความคิด

“เจ้าเข้าใจถูกต้องแล้ว” พระเจ้าตอบ

“ของวิเศษอย่างที่สี่ ขัน” พระเจ้าพูดต่อ

“อะไรนะท่าน ขัน” ฉันกำลังคิดเล่นๆ ว่าพระเจ้าคงไม่ได้หมายถึงภาชนะตักน้ำอะไรนั่น

“ฉันหมายถึงอารมณ์ขัน” พระเจ้ายิ้มอีก “เมื่อกี้เจ้ากำลังมีอารมณ์ขัน"

“แล้วอารมณ์ขันเป็นของวิเศษได้อย่างไร” ฉันยังไม่เข้าใจ

“ไม้หันอากาศตัวนี้จะทำให้มนุษย์มีความสุขในสิ่งที่ตัวเองมี มีความสุขในสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่”

ฉันยิ้ม นึกออกทันที ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหน ยากดีมีจนเพียงไร อารมณ์ขันทำให้มนุษย์หาความสุขได้ในสถานะนั้นจริงๆ

“แล้วไม้หันอากาศตัวที่ห้าล่ะ” ฉันถามต่อ

“ปัน” พระเจ้าตอบสั้นๆ

“โลกจะหายจากความมืดมิดเมื่อพวกเจ้าได้สิ่งที่เจ้าอยากมี แล้วแบ่งปันออกไป”.....

ฉันเดินทางกลับจากพระเจ้า โดยลืมถามไปว่าของวิเศษทั้งห้าอย่างที่พระเจ้าให้เรามา ถ้าใช้จนหมดแล้วจะทำอย่างไร แล้วฉันก็ได้ยินเสียงเบาๆ อยู่ในหู

“ไม้หันอากาศทั้งห้านี้ ใช้เท่าไรก็ไม่มีทางหมด หนำซ้ำ ยิ่งใช้ ก็ยิ่งเพิ่ม”

>>>>>>>>>>>>

อ่านจบแล้วรู้สึกอย่างไรบ้างครับ

ไม้หันอากาศทั้งห้าตัวนี้คือ ฝัน บั่น ขวัญ ขัน และ ปัน จะช่วยให้เราลดความเป็นตัวเองลงได้ และมองคนอื่นมากขึ้น ไม่เพียงใช้กับการพัฒนาตัวเราได้แล้ว เรายังสามารถนำมาใช้ในการทำงาน โดยเฉพาะหัวหน้าก็สามารถเอาไปใช้กับลูกน้องของตัวเองได้อีกด้วยนะครับ

ลองเอาไปใช้กันดูนะครับ

พนักงานในองค์กรของคุณมองเห็นเป้าหมายขององค์กรหรือไม่

 

ในการที่จะบริหารองค์กรให้ไปสู่เป้าหมายหรือแผนงานที่ต้องการนั้น ผู้บริหารระดับสูงเพียงคนเดียวไม่มีทางทำได้อย่างแน่นอน จะต้องอาศัยพนักงานในทุกระดับ และทุกคนในองค์กรที่จะร่วมมือร่วมใจกัน เพื่อให้องค์กรไปสู่เป้าหมายที่กำหนด โดยทั่วไปทุกองค์กรในปัจจุบันมักจะมีการกำหนดแผนกลยุทธ์เพื่อที่จะเอาชนะคู่แข่ง ในแต่ละปีจะมีการประชุมผู้บริหารเพื่อที่จะวางแผนกลยุทธ์เหล่านี้ คำถามก็คือ หลังจากที่กลับจากประชุมกันแล้ว แผนกลยุทธ์ที่วางไว้นั้น มีการนำมาถ่ายทอดต่อไปยังพนักงานในทุกระดับหรือไม่ หรือทิ้งไว้ในห้องประชุมเท่านั้น

เทคนิคการบริหารเจ้านาย

 

การทำงานในองค์กรทุกวันนี้ ทุกคนต้องมีหัวหน้าที่คอยควบคุมดูแลการทำงานของเราเพื่อให้งานของเราเป็นไปตามแผนงาน และเป้าหมายที่กำหนดไว้ ซึ่งพนักงานหลายคนก็มักจะมีเสียงบ่นอยู่เสมอว่า หัวหน้าของตนเองนั้นไม่ดีอย่างนั้น ไม่ดีอย่างนี้ ถ้าเลือกได้ก็อยากจะเปลี่ยนหัวหน้าใหม่ (จริงๆ ผมว่าก็เลือกได้นะครับ เพียงแต่เราจะเลือกหรือเปล่า) บางคนก็รู้สึกผิดหวังกับการทำงานของหัวหน้า บางคนก็ยอมรับสภาพและปล่อยไปตามยถากรรม หัวหน้าจะพาเราไปไหนอย่างไรก็เชิญ

การเป็นพนักงานที่ดี ต้องทำอย่างไร

องค์กร ส่วนใหญ่มักจะอบรมแต่เฉพาะพนักงานระดับบังคับบัญชาในเรื่องเกี่ยวกับการเป็น หัวหน้างานที่ดี หรือการเป็นผู้จัดการที่ดี แต่ไม่ค่อยมีองค์กรใดที่พยายามจะให้ความรู้ และอบรมพนักงานให้เป็นพนักงานที่ดีสักเท่าไหร่ กล่าวคือ คนที่เป็นพนักงานเมื่อเข้ามาทำงานแล้ว ก็ผ่านแค่การอบรมปฐมนิเทศน์ เท่านั้น แล้วก็มักจะเกิดคำบ่นจากบรรดาหัวหน้าทั้งหลายเกี่ยวกับพฤติกรรมของลูกน้องตน เองว่า ไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่ (ทางฝ่ายลูกน้องก็บ่นถึงลูกพี่เช่นกัน)

ความเชื่อ หรือความจริง ในการคัดเลือกพนักงาน

 

ในการสรรหาคัดเลือกพนักงานใหม่เข้าทำงานในบริษัทโดยปกติเราจะพิจารณาคุณสมบัติหลายประการเพื่อให้แน่ใจว่าผู้สมัครคนไหนที่เหมาะสมที่สุดที่จะเข้าทำงานในบริษัท และในการพิจารณาคุณสมบัติของผู้สมัครนี้เอง ที่ยังมีความเชื่อบางอย่างที่ฝังใจคนที่ทำหน้าที่คัดเลือกพนักงานในบางคน บางระดับ ซึ่งความเชื่อเหล่านี้ บางความเชื่อก็ตอบได้ยากเหมือนกันว่า มันเป็นความเชื่อ หรือเป็นความจริงกันแน่ ลองมาดูกันนะครับว่ามีอะไรบ้าง

หัวหน้ามาจากดาวอังคาร ลูกน้องมาจากดาวศุกร์ หรือเปล่า

 

เคยอ่านหนังสือเรื่อง Men are from Mars and Women are from Venus ที่เขียนโดย John Grey บ้างหรือเปล่าครับ หนังสือเล่มนี้เคยโด่งดังมากในยุคหนึ่ง เพราะได้เขียนตีแผ่ความแตกต่างระหว่างผู้ชาย กับผู้หญิงได้อย่างลึกซึ้งและถึงแก่นทีเดียว รวมทั้งยังเป็นแนวทางในการใช้ชีวิตคู่ของอีกหลายคนเช่นกัน ผมมานั่งคิดๆ ดูแล้ว ผมคิดว่า ความสัมพันธ์ระหว่างหัวหน้ากับลูกน้อง ก็น่าจะคล้ายๆ กัน ก็เลยมีความสงสัยว่า จริงๆ แล้วหัวหน้ากับลูกน้องนั้นเขามาจากดาวคนละดวงหรือเปล่า

การปรับค่าจ้างขั้นต่ำกับแรงจูงใจพนักงาน

 

ในระยะเดือนสองเดือนที่ผ่านมานี้ ผมสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่ไม่ค่อยดีนักของกลุ่มพนักงานกลุ่มหนึ่ง ซึ่งได้รับผลกระทบจากการปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ 300 บาท ที่เพิ่งบังคับใช้ไปเมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา สิ่งที่ผมได้รับก็คือคำถามและข้อสงสัยที่เกี่ยวข้องกับการปรับค่าจ้างของนายจ้าง ซึ่งทำให้พนักงานรู้สึกถึงความไม่เป็นธรรม และไม่เพียงแค่นั้น ยังได้รับคำบ่น ตัดพ้อ และความไม่พอใจ ที่มีต่อการปรับค่าจ้างที่ผ่านมาด้วย

คำถามที่ไม่มีคำตอบเกี่ยวกับการบริหารบุคคล

 

ตั้งแต่ผมเขียนบทความที่เกี่ยวข้องกับการบริหารงานบุคคล ภาวะผู้นำ และเรื่องราวที่เกี่ยวข้องมาสักพักใหญ่ ก็มักจะพบกับคำถามต่างๆ ทางด้านการบริหารทรัพยากรบุคคล ซึ่งมีทั้งที่ตอบได้ และตอบไม่ได้จริงๆ ที่ตอบไม่ได้ไม่ใช่เพราะว่าไม่มีความรู้เรื่องนั้นๆ แต่เป็นเพราะ เป็นสิ่งที่อาจจะไม่เคยมีใครคิด และไม่เคยมีใครทำมาก่อนก็ได้ ก็เลยไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี ลองมาดูคำถามที่ไม่มีคำตอบว่ามีเรื่องอะไรบ้าง เผื่อว่าท่านผู้อ่านบางท่านอาจจะมีคำตอบให้กับคำถามเหล่านี้ก็เป็นได้ครับ

สิ่งที่พนักงานกลัวเวลาที่บริษัทจะทำโครงสร้างเงินเดือน

 

เวลาผมไปวางระบบโครงสร้างเงินเดือน และระบบบริหารเงินเดือนให้กับบริษัทลูกค้าต่างๆ ก็จะมีพนักงานกลุ่มหนึ่งที่รู้สึกกลัว และรู้สึกไม่ค่อยมั่นคงกับการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นนี้ในอนาคต เพราะจากเดิมบริษัทไม่เคยมีระบบอะไรมากำหนดเรื่องของโครงสร้างเงินเดือนเลย พอเริ่มจะมีแนวทาง และระบบเข้ามาจับ ก็เริ่มจะมีเสียงบ่น และบางครั้งก็เลยเถิดกันไปถึงการต่อต้านเลยก็มี

การสร้างระบบการทำงานแบบยืดหยุ่น

 

ปัจจุบันนี้การบริหารบุคคลมีการเปลี่ยนแปลงไปจากอดีตมากมาย การบริหารแบบเดิมๆ ที่เน้นกฎระเบียบข้อบังคับอย่างเคร่งครัดนั้น เริ่มใช้ไม่ได้แล้วในยุคปัจจุบัน เนื่องจากความต้องการของพนักงานรุ่นใหม่ๆ นั้นมีความต้องการที่แตกต่างไปจากพนักงานรุ่นเดิมๆ สิ่งที่พนักงานรุ่นใหม่ต้องการในการบริหารบุคคลนั้น ก็คือ “ความยืดหยุ่น” (Workforce Flexibility) ในการบริหารทรัพยากรบุคคลนั่นเอง

คนกับเครื่องจักร คุณให้ความสำคัญกับอะไรมากกว่ากัน

 

ในปัจจุบันนี้เกือบทุกองค์กรต่างก็มีคำพูดว่า “เราให้ความสำคัญกับทรัพยากรบุคคลอย่างที่สุด” แต่ก็มีอีกหลายองค์กรที่เขียนนโยบายที่เน้นความสำคัญกับการบริหารทรัพยากรบุคคล แต่เอาเข้าจริงๆ กลับไม่ค่อยใส่ใจในเรื่องการบริหารคนสักเท่าไหร่ องค์กรของเราเน้นและให้ความสำคัญกับการบริหารทรัพยากรบุคคลสักแค่ไหน ลองพิจารณาประเด็นเหล่านี้ดูนะครับ

รวมบทความเกี่ยวกับการบริหารค่าจ้างเงินเดือน

 

เนื่องจากปีนี้มีการปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำแบบก้าวกระโดดมาก และผมเองก็ได้รับคำถามมากมายจากท่านผู้อ่านเกี่ยวกับเรื่องของการจัดทำ และปรับปรุงโครงสร้างเงินเดือน รวมไปถึงคำถามต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการบริหารค่าตอบแทนในภาพรวม ผมก็เลยรวบรวมเอาบทความที่เกี่ยวข้องกับเรื่องของการบริหารค่าจ้างเงินเดือน ทั้งหมดที่ผมได้เขียนไว้ใน blog มารวมไว้ด้วยกัน เพื่อให้ง่ายต่อการค้นหา และนำเอาไปใช้งานของท่านผู้อ่านด้วยครับ เผื่อจะได้ประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อยครับ

คุณกำลังจะโต หรือกำลังจะตาย

 

จำได้ว่าผมเคยเขียนเรื่องราวของภาวะผู้นำว่า ผู้นำที่ดีนั้นจะต้องมีการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เพื่อที่จะเติบโตต่อไปเรื่อยๆ อยู่ตลอดเวลา ใครที่ไม่เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ก็คือ คนที่กำลังถอยหลัง ก็ขอยกคำพูดของ Ken Blanchard มาอีกสักครั้ง เขาเขียนได้จับใจมากครับ

การบริหารค่าจ้างเงินเดือนในปี 2555

 

ได้รับคำถามมาจากท่านผู้อ่านเยอะเหมือนกันว่า การบริหารค่าจ้างเงินเดือนในปี 2555 หลังจากที่มีการปรับอัตราแรกจ้างใหม่แล้วจะเป็นอย่างไร มีผลกระทบต่อเรื่องการบริหารค่าจ้างเงินเดือนอย่างไรบ้าง จะได้ไปเตรียมการและวางแผนในการบริหารค่าจ้างเงินเดือนของบริษัทต่อไป
การ ปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำในปี 2555 นี้ เป็นการปรับครั้งประวัติศาสตร์ของประเทศไทยเลยทีเดียวครับ เพราะปรับขึ้นจากปีที่ผ่านมาถึง 40% ทีเดียว ซึ่งเป็นอัตราที่สูงเอาการเหมือนกัน เมื่อเทียบกับหลายๆ ปีที่ผ่านมา ซึ่งเป็นผลทำให้นายจ้างหลายแห่ง เริ่มมีปัญหาในการบริหารค่าจ้างเงินเดือน และยิ่งไปกว่านั้น ต้องมีการวางระบบการบริหารทรัพยากรบุคคลกันใหม่เลยทีเดียว เพราะเนื่องจากต้นทุนด้านค่าจ้างสูงขึ้นมาก

สิ่งที่นายจ้างคาดหวังจากพนักงานหลังปรับค่าจ้างขั้นต่ำ 300 บาท

 

เดือนเมษายนปี 2555 เป็นเดือนที่มีการปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำใหม่ ซึ่งขึ้นจากเดิมถึง 40% โดยประมาณ จากผลของการปรับในครั้งนี้ ก็มีทั้งผู้ที่เห็นด้วย และไม่เห็นด้วย แต่อย่างไรก็ดี เนื่องจากเป็นกฎหมายออกมาแล้ว และเราเองก็เป็นผู้ประกอบการ ซึ่งทำธุรกิจในประเทศไทย ก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องปรับตามที่กฎหมายกำหนด

เรื่องจริงของการปรับค่าจ้างขั้นต่ำ

 

ผมได้เขียนเรื่องราวของการปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำไปหลายมุมมองมาก พร้อมกับให้สูตรในการคำนวณเพื่อให้มีการปรับที่เป็นธรรมกับพนักงานและบริษัท เองก็สามารถควบคุมงบประมาณที่ตนเองพอจะมีอยู่ได้ ลองค้นหาดูในบทความเก่าๆ เกี่ยวกับเรื่องของการบริหารค่าจ้างเงินเดือนนะครับ แต่สิ่งที่ผมได้รับทราบมาจากหลายๆ บริษัทก็คือ มีหลายบริษัทที่ใช้วิธีการที่ไม่ค่อยเหมาะสม และทำการปรับโดยไม่ค่อยถูกต้องนัก ทำให้พนักงานเกิดความรู้สึกไม่เป็นธรรม มีอะไรบ้างลองมาดูกันนะครับ

คำถามที่ได้รับบ่อยเกี่ยวกับการปรับค่าจ้างขั้นต่ำ

 

เดือนเมษายนนี้เป็นเดือนบังคับใช้อัตราค่าจ้างขั้นต่ำใหม่ ซึ่งเป็นอัตราค่าจ้างขั้นต่ำที่ปรับขึ้นเกือบ 40% ซึ่งทำให้นายจ้างหลายแห่งมีปัญหาในการปรับค่าจ้างขั้นต่ำอย่างมากทีเดียว ในช่วงแรกๆ ก็คือประมาณต้นปีที่ผ่านมา ผมได้เขียนบทความเรื่องวิธีการปรับอยู่หลายบทความ ก็คิดว่า ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แต่พอถึงเดือนเมษายนเข้าจริงๆ ปรากฎว่า มีหลายบริษัทที่เพิ่งตระหนักว่าจะต้องปรับแล้ว ก็เลยเกิดอาการรีบร้อน และปรับผิดปรับถูกกันอยู่พักใหญ่เลยครับ แต่ก็ยังสามารถทำได้ทันอยู่ แต่ก็ยังมีปัญหาเกิดขึ้นในอีกหลายๆ แห่ง ที่ยังอาจจะไม่เข้าใจชัดเจนในหลักการการปรับครั้งนี้ ก็เลยขอถือโอกาสเขียนถึงเรื่องนี้อีกครั้งครับ