เรื่องราวสอนใจ เราเพลิดเพลินกับชีวิตจนลืมอะไรบางอย่างไปหรือเปล่า

ท่านผู้อ่านใช้ชีวิตแบบไหนกันบ้างครับ เร่งรีบ เรื่อยๆ สบายๆ มุ่งมั่นสู่เป้าหมาย หรือล่องลอยไปวันๆ คนเราแต่ละคนล้วนแต่มีแนวทางในการใช้ชีวิตที่แตกต่างกันออกไป แล้วแต่บุคคล แต่ละคนจะไม่มีทางเหมือนกันเลย ขนาดคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต ก็ยังใช้ชีวิตแตกต่างกันออกไป เพียงแต่คนที่ประสบความสำเร็จนั้น จะมีคุณสมบัติบางอย่างที่เหมือนกัน ก็คือ เขาจะไม่ใช้ชีวิตแบบล่องลอยไปวันๆ แต่เขาเหล่านั้น จะมีเป้าหมายที่ชัดเจน และมีการวางแนวทางในการใช้ชีวิตให้ไปสู่เป้าหมายที่ตนได้ตั้งไว้


กว่าคนคนหนึ่งจะประสบความสำเร็จได้นั้น มันไม่ใช่ได้มาแบบง่ายๆ เราอาจจะเห็นตอนที่เขาประสบความสำเร็จแล้ว แต่สิ่งที่เราไม่เคยเห็น และบางครั้งไม่เคยรับรู้เลยด้วยซ้ำไป ก็คือ กว่าที่จะได้มาซึ่งความสำเร็จนั้น ทุกคนล้วนล้มแล้วล้มอีก แต่ก็ลุกขึ้นมาทุกครั้ง ผิดหวังแล้วผิดหวังอีก แต่ก็ไม่เคยหมดหวัง และที่สำคัญก็คือ บุคคลเหล่านี้

"เขาลงมือทำ"

เขาไม่ได้แค่ฝันอย่างเดียว บางคนฝันเก่งมาก อยากได้นั่น อยากได้นี่ อยากเป็นนั่น อยากเป็นนี่ อยากเก่ง อยากรวย อยากประสบความสำเร็จในชีวิต ฝัน และฝัน และฝัน แต่ไม่เคยลงมือทำฝันนั้นให้เป็นจริงเลย วันๆ ก็ใช้ชีวิตแบบล่องลอยไปเรื่อย พอไปถามว่า เป็นไง ความฝันไปถึงไหนแล้ว ลงมือทำอะไรบ้างหรือยัง คำตอบที่มักจะได้มาก็คือ

• “ตอนนี้ยังไม่พร้อมเลย”
• “ยังไม่มีอารมณ์จะเริ่มต้นทำ”
• “โอย มีแต่เรื่องอื่นเข้ามา ยุ่งมาก ไม่มีเวลาจะทำอะไรเลย”
• “รอฤกษ์อยู่ ตอนนี้ฤกษ์ยังไม่ดี เริ่มไม่ได้”
• ฯลฯ

คำถามก็คือ ถ้าเราไม่เริ่ม แล้วเมื่อไหร่เราจะไปถึงความสำเร็จ เหตุผลข้างต้นนั้น มันเป็นแค่เพียงข้ออ้างของคนที่ยังไม่อยากประสบความสำเร็จอย่างจริงจัง มากกว่า ถ้าคนคนนั้นอยากประสบความสำเร็จจริงๆ ข้ออ้างเหล่านั้นจะไม่มีทางหลุดจากปากคนคนนั้นเลย

บางคนก็มัวแต่เพลิด เพลินไปกับการใช้ชีวิตที่สบายๆ เที่ยวเล่น ดูหนัง เดินเล่น นอน ฯลฯ โดยลืมไปว่า เรามีเป้าหมายที่กำหนดไว้ ลองอ่านนิทานสั้นๆ อีกสักเรื่อง แล้วลองพิจารณาดูว่า ชีวิตของเราเป็นเหมือนหนูตัวนี้หรือเปล่า

หนูตัวหนึ่งตกลงไปในถังข้าวสาร แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือมันดีใจมาก มันคิดว่ามันโชคดี มันจึงกินขาวสารนั้นอย่างอิ่มหมีพีมัน กินแล้วก็นอน นอนแล้วก็กิน เป็นอยู่อย่างนี้หลายวัน

วันแห่งความสุขมักผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ วันหนึ่งตอนที่มันกินจนเห็นพื้นของถังข้าวสาร มันฉุกใจคิด แต่ข้าวสารในถังก็เป็นสิ่งที่ยั่วยวนเหลือเกิน มันกินจนข้าวสารในถังหมดไป ถึงตอนนี้มันถึงรู้ว่า การปีนออกจากถังเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อีกต่อไป

จะเห็นว่าชีวิตของเรานั้น มีอุปสรรค มีหลุมพรางมากมาย ที่เราต้องพบต้องเจอ ดังนั้น เราจึงควรกำหนดเป้าหมายของชีวิตให้ชัดเจน และวางแผนชีวิตในแต่ละวัน ให้ไปสู่เป้าหมายนั้น อย่ามัวแต่เพลิดเพลินไปกับสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกสบาย แต่ยิ่งไกลจากเป้าหมายที่เราต้องการ

มิฉะนั้น เราอาจจะมารู้ตัวตอนสายเกินไป แล้วเราก็มักจะพูดว่า “รู้งี้เริ่มต้นลงมือทำตั้งแต่แรกๆ ซะก็ดี” ถ้าไม่อยากพูดคำนี้ ก็จงเริ่มต้นลงมือทำตั้งแต่วันนี้ ชั่วโมงนี้ นาทีนี้ และวินาทีนี้เลยครับ