วันศุกร์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

ผู้บริหารระดับสูงขององค์กร เป็นได้ถึงเพียงนี้เลยหรือ


ผู้บริหารขององค์กรแต่ละแห่งนั้นจะมีความแตกต่างกันออกไป บ้างก็เป็นผู้บริหารที่มีภาวะผู้นำสูง บ้างก็เป็นประเภทเน้นผลงาน บ้างก็เน้นไปที่คน ฯลฯ อย่างไรก็ดี สิ่งที่ผู้บริหารระดับสูงของทุกองค์กรควรจะต้องมี ต้องเป็นก็คือ เป็นคนที่มีภาวะผู้นำ มีมุมมองต่อเรื่องของการบริหารองค์กรที่ชัดเจน มีวิสัยทัศน์ มีจุดยืนที่แน่นอน รวมทั้งเป็นคนที่มีความน่าเชื่อถือในสายตาของพนักงานในองค์กร


แต่ก็มีผู้บริหารของบางองค์กรที่บางครั้งเราเองก็สงสัยว่าเขาขึ้นมาเป็นผู้ บริหารขององค์กรได้อย่างไร ลองมาดูกันนะครับว่ามีอะไรบ้างที่เป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อว่าผู้บริหารระดับ สูงขององค์กรจะเป็นได้ถึงเพียงนี้
  • ไม่เคยรู้ว่าเป้าหมายขององค์กรที่ตนบริหารนั้นคืออะไร ผู้บริหารคนนี้ไม่เคยรู้เลยว่าวิสัยทัศน์ และพันธกิจขององค์กรที่ตนเองบริหารอยู่นั้นมันคืออะไร ไม่เคยสนใจอยากจะรู้ด้วย ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่เคยรู้อีกว่า เป้าหมายในการทำธุรกิจของบริษัทในแต่ละปีคืออะไร จะต้องบรรลุอะไร ถ้าเป็นแบบนี้ผมก็ยังอดสงสัยไม่ได้ว่า พนักงานจะให้ความเชื่อถือผู้บริหารคนนี้ได้อย่างไร
  • ไม่เคยรู้เลยว่าโครงสร้างองค์กรที่ตนบริหารอยู่นั้นหน้าตาเป็นอย่างไร ผู้บริหารระดับสูงบางคน ไม่เคยรู้เลยว่าโครงสร้างองค์กรของตนเองนั้นมีหน้าตาอย่างไร ใครขึ้นกับใคร มีฝ่ายอะไรบ้าง และแต่ละฝ่ายนั้นใครเป็นคนดูแลอยู่ เวลาสอบถามเรื่องของผังองค์กร ก็ตอบไม่ได้ทุกครั้ง และจะต้องไปสอบถามจากฝ่ายบุคคลเสมอ อีกทั้งยังไม่รู้ว่าใครบ้างที่เป็นลูกน้องของตน ทั้งๆ ที่ตนเองเป็นถึงผู้บริหารระดับสูง
  • จำชื่อพนักงานที่อยู่ใต้บังคับบัญชาตนเองไม่ได้ ที่หนักกว่านั้นก็คือ ผู้บริหารระดับสูงบางคนจำชื่อลูกน้องตัวเองไม่ได้เลย ขนาดว่าเป็นลูกน้องที่ขึ้นตรงด้วยตามผังองค์กร แต่เวลาเจอหน้ากันทีไรก็มักจะต้องตามว่า “ชื่ออะไร” ทุกครั้งไป หรือไม่ก็เรียกชื่อลูกน้องผิดไปหมดทุกครั้ง สลับไปมา ไม่เคยถูกเลย ทั้งๆ ที่บางคนก็ทำงานด้วยกันมานานกว่า 5 ปีแล้วก็มี ทั้งนี้ก็เพราะไม่เคยใส่ใจ หรือให้ความสนใจใดๆ  แล้วพนักงานจะให้ความเชื่อถือกับผู้บริหารคนนี้ได้อย่างไร พนักงานบางคนถึงกับนินทาว่า ขนาดชื่อลูกน้องตัวเองยังจำไม่ได้เลย แล้วจะไปจำงานอะไรได้บ้าง
  • พูดจาไม่รู้เรื่อง ผู้ บริหารระดับสูงบางคนเป็นคนที่พูดจากับคนอื่นไม่รู้เรื่อง เวลาคุยกับพนักงาน หรือลูกน้องก็มักจะคุยไปเรื่อย คิดอะไรได้ก็พูด ไม่เคยคุยอะไรได้ตรงประเด็นเลย เวลาที่ให้โอวาทกับพนักงานพูดจบพนักงานก็ไม่เข้าใจ ไม่รู้เรื่อง แถมยังถูกพนักงานนินทาต่ออีกว่า มาฟังทีไรก็ไม่เคยรู้เรื่องเลยว่าพูดอะไร จนพนักงานก็เริ่มเบื่อ และหมดความอยากทำงานกับผู้นำแบบนี้
  • ถูกลูกน้องหลอก ผู้ นำแบบนี้จะมีลักษณะที่เชื่อลูกน้องคนสนิทมาก เพราะคิดว่า ลูกน้องเราคนนี้คงจะไม่หักหลังเรา เพราะเราเองก็ให้ความช่วยเหลือเขามาตลอด แต่หารู้ไม่ว่า ลูกน้องบางคนเป็นประเภทเห็นว่านายหลอกได้ ก็เริ่มหลอกเอาผลประโยชน์จากนายไปเรื่อยๆ มีพนักงานบางคนพยายามจะบอก แต่นายประเภทนี้ก็มักจะไม่ฟัง และยังคงเชื่อมั่นต่อลูกน้องคนสนิทคนนั้นอยู่ตลอด สุดท้ายลูกน้องก็หลอกไปจนไม่เหลืออะไรจะให้หลอก จากนั้นก็ลาออกไป ปล่อยให้นายต้องรับผิดชอบกับผลงานที่ตนเองไม่ได้ทำอะไรเลย
ผู้บริหารทั้ง 5 ประเภทข้างต้น มีจริงๆ นะครับ ผมเองเคยเจอมากับตัวเอง เพียงแต่คนเดียวไม่ได้เป็นทุกอย่างที่กล่าวมา สิ่งที่ผมเองยังนึกสงสัยไม่หายก็คือ ผู้บริหารเหล่านี้เขาบริหารองค์กรได้อย่างไร แต่พอไปดูสภาพขององค์กรที่เขาบริหาร ก็มักจะเห็นเหมือนกันก็คือ สมควรแล้วที่องค์กรเป็นแบบนี้ กล่าวคือ พนักงานไม่ค่อยมีความสุขในการทำงานมากนัก มีอัตราการลาออกที่สูงมาก อีกทั้งผลงานขององค์กรก็ถอยลงๆ ไปเรื่อยๆ ทุกปี ไม่เคยดีขึ้นตามเป้าหมายที่กำหนดไว้เลย

ดังนั้นถ้าเราจะเติบโตไปเป็นผู้บริหารระดับสูง ก็คงต้องอย่าให้ตนเองเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งตามที่กล่าวมาข้างต้นนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น